داستان شهادت امام محمد باقر (ع) برای کودکان
بچه های خوبم، ما مسلمانان ۱۲ امام داریم. همه کودکان باید با امامان و زندگی آنها و نحوه شهادتشان آشنا شوند و از آنها الگو بگیرند. یکی از امامان ما، امام محمد باقر (ع) فرزند امام سجاد و فاطمه دختر امام حسن (ع) است. ایشان در اخلاق و تقوا بی نظیر بود. در این بخش از گوناگون رویش داستان شهادت امام باقر (ع) را برای همه کودکان سرزمینمان آورده ایم.
به مناسبت فرارسیدن شهادت امام باقر علیه السلام، برای آشنا کردن کودکان با امام پنجم شیعیان، می توان از داستان شهادت امام باقر به زبان کودکان استفاده کرد.
قصه شهادت امام باقر (ع)
بچه های خوب و عزیزم، خداوند برای هدایت ما انسان ها پیامبرانی را فرستاده که یکی از این پیامبران و آخرین پیامبر خدا حضرت محمد (ص) بودند که دختری به نام فاطمه داشتند.
مردم زمان پیامبر به نادان بودن مشهور بودند. به خاطر اینکه پیامبر پسری نداشت به او بدون نسل و بدون دنباله می گفتند. پیامبر که دختر خود حضرت زهرا (س) را بسیار دوست داشت ، به این حرف ها توجهی نمی کرد.
حضرت زهرا (س) با حضرت علی (ع) ازدواج کرد و فرزندانی به دنیا آورد که همه از بندگان خوب خداوند بودند. بنابراین نسل حضرت محمد (ص) از طریق دخترش حضرت فاطمه (س) ادامه پیدا کرد. نسل پاکی که مانند آن در جهان نیست.
یکی از فرزندان حضرت فاطمه (س)، امام حسین (ع) می باشد که احتمالا با این امام آشنایید. داستان شهادت امام حسین را نیز می دانید. امام حسین (ع) فرزندی به نام امام سجاد داشت. امام سجاد چهارمین امام ما است و بعد از پدرش به امامت رسید.
امام سجاد (ع) و پسرش محمد که حدودا ۴ ساله بودند، در کربلا و زمان شهادت امام حسین (ع) حضور داشتند. اما چون امام سجاد (ع) بیمار بود، در جنگ شرکت نکرد و زنده ماند.
بعد از امام سجاد، پسر ایشان یعنی امام محمد باقر به امامت رسید. نام پدر امام محمد باقر(ع) امام سجاد و نام مادر ایشان فاطمه بود که دختر امام حسن (ع) دیگر فرزند حضرت زهرا بودند. بنابراین اولین کسی است که از نسل امام حسن (ع) و امام حسین (ع) به دنیا آمده است.
بچه های عزیز، امام باقر مانند همه امامان ما بسیار خوب و خوش اخلاق بودند. ایشان بسیار دانا بوده و جواب تمام سوالات را می دانستند. امام پنجم ما بچه ها را بسیار دوست داشتند. به کودکان یتیم کمک کرده و با آنها بازی می کردند.
بچه های خوبم حاکمان زمان امام محمد باقر(ع) آدم های خوبی نبودند و به مردم زور می گفتند. یکی از حاکمان آن زمان هشام بن عبدالملک بود. هشام از اینکه همه مردم امام را دوست داشتند، از امام همه چیز را می پرسیدند و در همه کارهایشان از امام محمد باقر(ع) راهنمایی می گرفتند، ناراحت بود.
او با خود فکر کرد، نکند مردم به جای اطاعت از من از امام اطاعت کنند و او به جای من بر تخت پادشاهی بنشیند. پس باید فکری کنم و امام را تا دیر نشده از بین ببرم. هشام بن عبدالملک که دوست نداشت مردم با او دشمن شوند، خودش امام را به شهادت نرساند، بلکه دستور داد شخصی به نام ابراهیم بن ولید بن عبدالملک بن مروان این کار را انجام دهد.
ابراهیم بن ولید بن عبدالملک بن مروان که یکی از دشنان اهل بیت (ع) بود، زهری را به فردی که از اعضای داخلی خاندان علی (ع) داد تا با آن امام را مسموم کند. امام محمد باقر پس از مسمومیت، به شهادت رسیدند.
امام محمد باقر(ع) در روز هفتم ماه ذو الحجه سال ۱۱۴ به شهادت رسیدند. پیکر ایشان در بقیع، کنار مرقد پدر بزرگوارش امام سجاد (ع) و عموی پدرش حسن بن علی (ع) مدفون شد.
بچه های عزیزم در روز شهادت امام باقر (ع) از شما می خواهیم مانند آن امام بزرگوار بکوشید که اخلاق خوب و نیکو داشته باشید. به دیگران کمک کنید. هیچ گاه از دانستن دست نکشید و همیشه علم بیاموزید.
رویش مدیا
